Το ραδιόφωνο δεν παίζει μουσική. Είναι κλειστό.

Ξέρετε κύριε δεν έβγαλα ούτε τα ρούχα μου για να μην κάνω φασαρία.

Τα πιάτα έχουν στοιβαχτεί άπλυτα. Δεν τα ακουμπάω, κάνουν θόρυβο.

Ο κουβάς με τη σφουγγαρίστρα έχουν μείνει στην μέση του διαδρόμου και τα μαύρα μαξιλάρια έχουν γεμίσει σκόνη.

Δεν άναψα ούτε την μικρή λάμπα για να μην σας χτυπάει το φως την ώρα που κοιμάστε. Ούτε τα κεριά ανάβω, καθώς αντιφεγγίζουν πάνω στις μεταλλικές πιατέλες τους.

Έχω πάψει καιρό να κάνω έρωτα, για να μην σας ντρέπομαι κύριε, πίσω από τον τοίχο που μας χωρίζει.

Περπατώ προσεκτικά στους διαδρόμους με λαστιχένιες σόλες και κλείνω πίσω μου την κάθε πόρτα προσεκτικά.

Ακόμα και το κλειδί όταν γυρίζω, παρακαλώ να μην ακούσετε.

Ανοίγω μονάχα διάπλατα τα τζάμια και μέσα στο σκοτάδι περιμένω να φυσήξει λίγος αέρας.