Birdsong

Ο κύριος με το ροζ πουκάμισο κάθησε δίπλα μου στο μπαρ. Φορούσε ροζ πουκάμισο και ροζ πουλόβερ. Έπινε το ποτό του προσεκτικά μη λερωθεί και άναβε κάθε τσιγάρο του αργά και σταθερά. Όταν τελείωνε το κάπνισμα πατούσε εφτά φορές το αποτσίγαρο στο τασάκι για να σβήσει καλά. Ακουμπούσε το ποτό με το ένα χέρι και με το άλλο σχημάτιζε τους αριθμούς των φίλων του στο κινητό.

Αλήθεια δεν έδωσα σημασία ποτέ τι ήχο κάνει το 9 ή το 1 πάνω στο πληκτρολόγιο ενός τηλεφώνου.

Με κοιτούσε με βλέμμα εξονυχιστικό και άκουγε με προσοχή την κάθε μου λέξη.
Ο κύριος με το ροζ πουκάμισο και το ροζ πουλόβερ τελείωσε το ποτό του, σηκώθηκε και αποχαιρέτισε ευγενικά. Θα πήγαινε στην εξοχή την άλλη μέρα είπε, για να ακούσει τα πουλιά. Θα τραγουδούσε ένα τραγούδι και το βράδυ θα αποκοιμιόταν δίπλα στο ραδιόφωνο.