Αγαπητέ κύριε

Γράφω για να σας πω πως το όνειρο του Einstein με έχει κατακλύσει αυτές τις μέρες.

Εκτεθειμένος στο φεγγάρι αιωρούμαι πάνω από την λευκή πόλη και θαυμάζω το ιλιγγιώδες βάθος των φωτεινών παραθύρων ανάμεσα στις πολυκατοικίες.

Μοιάζουν οι κεραίες τριγύρω σαν να πετούν ακόμα ψηλότερα απο τα συναισθήματα.

Γεμίζω τη ντουλάπα μου με πανομοιότυπα ρούχα και αγοράζω δεκάδες πράγματα πανομοιότυπα μεταξύ τους για το σπίτι μου.

Τα όνειρά μου δημιουργούν κύματα και χτυπάνε σε άλλα όνειρα που δημιουργούν άλλα κύματα και όλα φαίνονται πιο καθαρά στα κατάλευκα σεντόνια σιγά σιγά, καθώς
η παραίσθησή τους ηρεμεί.

Με τιμή

Μr. D.