Πέμπτος όροφος

Είμαστε τα παιδιά ενός κολασμένου αιώνα.
Δεν γνωρίσαμε τι σημαίνει ελευθερία και δεν παλέψαμε ποτέ για αυτό.
Εμείς αγαπήσαμε τους τοίχους μιας φυλακής.
Χωρίς παράθυρα να μπαίνει το παραμικρό φως.
Δεν ονομάσαμε κανέναν θεό, γιατί πιστέψαμε πως κανείς θεός δεν μπορεί να υπάρξει.

Είχε το ακουστικό του τηλεφώνου δίπλα στο μαξιλάρι.
Ο πατέρας άκουγε κι εγώ αυτοκτονούσα στην μπανιέρα.
Πετάχτηκε γυμνός και με έψαχνε στο σπίτι. Γύρω πεταμένα λεφτά και λερωμένα σεντόνια.

Τι αξία έχει άλλη μια νύχτα.
Άλλη μια διανυκτέρευση.
Έχουμε τη νύχτα μόνο για να ξεχωρίζει από το φως.