25.9.13

Πρωί

Έσπασα ένα πιάτο, από αδεξιότητα.
Κάθε πρωί που σηκώνομαι από το κρεβάτι, ματώνω τα πόδια μου πατώντας το.
Δεν μαζεύω τα κομμάτια του.
Το αίμα σταματά, μέχρι να κάνω μπάνιο και να ετοιμαστώ για τη δουλειά.
Οι πληγές παραμένουν νωπές μέχρι την επόμενη μέρα.
Επαναλαμβάνω τις ίδιες κινήσεις το επόμενο πρωί.
Όπως όλοι μας η σχεδόν όλοι μας.
Κάποια μέρα οι πατούσες μου θα έχουν σκληρύνει τόσο που θα έχουν θρυμματίσει όλα τα κομμάτια.